• Facebook
• Twitter
• Google+
• Linkedin

Bir süredir Bozcaada’da bir kararsızlık hâkim. 4 – 5 – 6 Eylül tarihlerinde Bozcaada’nın gelenekselleşmiş Bağbozumu Kültür ve Sanat Festivali yapılmalı mı, yoksa iptal mi olmalı kararsızlığı. Baştan söyleyeyim: Bence festival yapılmalı.

* * *

Festivalleri iptal eden bazı belediye, özel kurum ve organizasyonların olduğu aşikâr. Fakat yaşamın devamından yana olan, müziğin yaşamın bir parçası olduğuna inananların sayısı daha yüksek. Müziğin yaşamın bir parçası olduğuna inananları vicdansız, festivalleri iptal edenleri de vicdanlı diye ikiye ayıramayız değil mi? Bence ayıramayız.

Mevcut ölümlerden hepimiz üzgünüz. Ülkenin birçok yerinden gelen vefat haberleri hepimizin hem moralini bozuyor, hem öfkesini arttırıyor, hem de canını sıkıyor. Bu ortamda tarihi çok önceden belirlenen ve yıllardır geleneksel hale gelen bir festivalin iptali kime ne kazandırır? Kolay olan “iptal ettik” deyip kenara çekilmektir.

Zor olan ne? Zor olan festivali gerçekleştirmektir. O sahnede, o sanatçılara topluma ulaşacak mesajları iletme şansı verilmesidir.

Bozcaada’nın kapısına kilit vurmuş değiliz. Meyhanelerimiz açık, işletmelerden her akşamki gibi ezgiler yükselmekte, plajlarımızda eğlenen ve denize giren binlerce yerli-yabancı turist var, tesislerin konaklama yüzdesi neredeyse “tamamen dolu” seviyesinde. Restoranlar alkol servisine devam ediyor, davullu zurnalı düğünler iptal olmuyor. Yani kısacası Bozcaada’da hayat zaten devam ediyor.

Bu ortamda çıkıp “festival iptal” demenin bir mantığı bana göre yok. Adanın kapısına kilit vuracaksak, işletmelerin müziklerini kapatacaksak, topyekün yas ilan edeceksek o zaman sizlerle beraberim.

Aksi halde bana göre festivalleri iptal etmek terörün ekmeğine yağ sürmekten öteye gitmez. Zaten terörün amacı da bu. Kaldı ki bu kaos ortamından siyasi çıkar elde etmek isteyenleri düşününce bence tam tersi, müzik susmamalı. Ayrıca neden bu terör olaylarının faturası sadece sanatçılardan ve müzik sektöründe çalışanlardan çıkartılıyor? Bu sektörde binlerce insan evine ekmek götürüyor. Tonmaister’den tutun da ışıkçısına kadar, hepsi de evine ekmek götürüyor. Herkes için hayat devam ederken, müzik dışında futboldan tut bütün etkinlikler devam ederken neden sadece müzik?

Ayrıca şunu da belirtmekte fayda var. Bu sene Bağ bozumu festivali’nde sahne alacak sanatçılar hiç de eller havaya tarzı değil. Bütün sanatçılar bence bu atmosfere uyacaktır. Ben bu festivalde acımı daha çok yaşarken sanatçıların barış için haykıracağına inanıyorum. Nasıl ki tribünlerde şu sıralar terör lanetleniyor.

* * *

Geçtiğimiz günlerde Türkiye’nin önemli sanatçılarının bu durumla ilintili yaptığı açıklamalar ve yine bazı sanatçıların “Müziği durdurmak hayatı durdurmaktır” sloganı ile yaptıkları açıklama benzer şeyler ifade ediyor. Fazıl Say, Şevval Sam, Nilüfer, Burhan Şeşen, Edip Akbayram, Belkıs Akkale, Kubat, Onur Akın, Hüseyin Turan, Tolga Sağ, Eda-Metin Özülkü, Suavi, Demet Akbağ, Funda Arar, İrem Derici, Hakan Aysev, Zara, Rojin, Suzan Kardeş, Özlem Özdil, Abdurrahman Tarikçi, Zeliha Sunal, Baha Boduroğlu, Vedat Sakman, Serkan Çağrı gibi daha birçok isim bu kampanyanın içerisinde yer alıyor.

Bozcaada’da evi de bulunan sanatçı Sadık Gürbüz de dün yaptığı açıklamada “Terörün amacı da zaten korkuyu hâkim kılmak. İnsanlar bunu anlamalı. Devletin görevi insanların refahını ve huzurunu sağlamak. Devletin güvencesini hissettirerek yaşamlarını olduğu gibi devam ettirmelisiniz” diyerek festivalin yapılması konusundaki fikrini beyan etti.

Bu yazdıklarım benim fikrim. Herkes bu konuda farklı düşünebilir. Fakat ben adaya mâl olmuş bu özel festivalin iptali değil, gerçekleşmesi taraftarıyım. Ve yinelemekte fayda görüyorum; yaşam devam ediyor, müziği durdurmak hayatı durdurmaktır…